Nieby wygrywają, nadymają się jak balony, są patriotami (w ich ujęciu), o kraj dbają, o wolność walczą niezłomnie od eonów (choć u siebie na blogach potrafią cenzurować, że Mysia się chowa), są inteligentni, oczytani (niektórzy), często goszczą na SG...
Ale.....
Czegoś brakuje w tej całej braci, nakierowanej wiecznie na politykę, krytykę Tuska i bałwochwalstwo Prezesa, Dudy i Szydły.
Jest w nich jakaś maniakalna i nieuleczalna jednostronność, która kreuje z nich ludzi popędliwych, strasznie zaimpregnowanych na jednym punkcie, a ich próżność po wygranej Dudy każe domniemywać, że infantylizm nie jest im wcale obcy, co kłóci się z kolei z ich wpisami na s24, które nie mogą się otrząsnąć z agresji, napastliwości i ogólnej niechęci do przeciwników.
Niby wygrali i wygrywać mają zamiar dalej, ale czytając teksty Zet, Szamanek, albo choćby Osiejuków (sic!) - człek odnosi wrażenie jakby wjechał do tunelu, w którym od ośmiu lat niektórzy światła nie widzieli - a teraz nagle złorzeczą na słońce, które ich z kolej razi do bólu, bo to też im nie pasuje. Stado malkontentów, które chyba nigdy nie będzie zadowolone (bo i po co?), wiecznie agresywne, gotowe stłamsić wszystko u przeciwników, ale i po swojej stronie, co udowadnia casus Mikkera, albo Echa24.
Ot, myślał człowiek - "Wygrywają - to trochę odpuszczą"... Ale gdzie tam: cały czas spięci, znerwicowani, świat im nie pasuje i brak im optymizmu.
PO i Kopacz już ledwo żyją? Cóż.... Można przecież swe pazurki zanurzyć w skórze Kukizowców, albo nieszczęsnych lemingów (którymi pogardzają, ale których im zaczyna powoli brakować do codziennej nawalanki).
Czyli - żyć nie mogą spokojnie, nie grillują, ani nie jadą do Egiptu - ale im się Polska nie podoba, bo, póki co, to nie ich kraj...
Tak się zastanawiam, czy do samej śmierci jeszcze im się cokolwiek spodoba?
Raczej nie :)
thx
